Sevdigim şairlerin beğendiğim şiirleri

Eski Sokak

Küçük ahşap bir dizi evlerdi 
On yıl önce o sokak. 
Sonra geniş caddelere çıktık 
Apartman - - sizden uzak. 

Çocuklar orda büyüdü 
Orda okula gitti, 
Komşunuzduk ama görüşemedik 
Hiç vakit yoktu. 

Sizdendik, yalnız biraz okumuş, 
İki kadın, bir erkek, iki çocuk 
Uykulu, acele bir karıkoca 
Bizdik geçen önünüzden başları eğik. 

Akşamları çanta, file - - yorgun, ağır 
Dönerdik eve. 
Bir hamal bile tutmaz, cimriler! 
Diye düşünürdünüz her halde. 

Bilmezdik, siz 
(Hiçbir şey paylaşılamazdı) 
Çarşılardan neler getirirdiniz 
(Herkese kendi telaşı) . 

Girer miydi evinize, yer miydi 
Turfanda bir meyva, iyi bir besin 
Kalın kağıtlarda çöplerimiz - - 
Çocuklar görüp imrenmesin! 

Açılan kapıyı hemen kapatmak 
Karşılıklı gizlemekti bir şeyleri. 
Gelip gidenimiz olurdu ya 
Gülüşmeler bizden değildi. 

Kimi günler evdeydim 
Masada kağıtlara kapanarak. 
Ne de çok çocuk 
Sesleriyle dolardı sokak. 

Bir cami avlusunda kuşlarca 
Bunun sekiz, onun on - - duyardım. 
Ürküp kaçmasınlar, pencereden 
Yavaşça bakardım. 

Hadi ben çok sigara - - öksürükler 
Hele çalışırken. 
Ya gece yarısı, göğsü parçalanırdı 
O kadın, iki ev öteden. 

Bilmezdik kaç nüfus her hane - - 
Duyulurdu sertçe sesi bir kapının: 
Bağıran bir erkek boşluğa karşı 
Ağlayan bir genç kadın. 

Kimdin sen, karşımızdaki ev, 
Sarı ampul söner onbire doğru. 
Eğilirdim, havasız sokak - - 
Camlar kararırdı. 

Bitmezdi makinede dikişin, 
Kimdin sen, bitişik komşu? 
Üç yavrunla kalmışsın 
Bir tanıdık söylemişti. 

Kimsin sen - - sorsaydım hepinize, 
Gelirdi aynı yankı hepinizden: 
Sana mı kaldı, işine bak, 
Kimsin sen? 

Bilinmedi, ne çare, sizdendik, 
Yalnız biraz daha iyi yaşamaya özlemli. 
Şimdi aynı uzaklık, aynı utanç, 
Düşündükçe o sokağı, o evleri. 

Behçet Necatigil 

Usul usul intizarı çürüten Bu hercai diken, bu çılgın arzu Sürüklüyor imkansız muştuların Eşiğine gönül vadilerini.