Hakikat ölürken doğmuş bedenim
Yalanlar süslemiş ömrümü benim
Gülüşümde bile hüzün var benim
Hüzünle örülmüş beyaz kefenim

Yüzümde çizgiler destesi hüzün
İçimde hayatın bestesi hüzün
Gülüşümde bile hüzün var benim
Hüzünle örülmüş beyaz kefenim

HüZüN Türküsü
Sardım çile ipini sönmüş yıldızlara
Hüzün türküsü söyledim loş ışıklara
Ben mahkum olmuşum kireçli dört duvara
Göz yaşı dökme Yusuf kirli mektuplara

Derdimi anlatamadım karanlıklara
Paslı namlular şahitti yaşanmışlara
Güzel anları değil yüz binlerce kahırla
Gökten yıldız kayınca beni hatırla

Gülüşünün altında hüznünü görebildiğiniz insanları kalbinizde özel bir yere koymalısınız, çünkü onların sevgisi dağlar gibidir...

Senin sessizliğini anlamayan,
Muhtemelen senin sözlerini de anlamaz.
(Gönüll tarafından editlendi...)