EsLem27.2.2013 21:49 Dakika başı bana ulaşabileceğin her yerden mesajlarımı kontrol ediyorum. Seni deli gibi merak ediyorum. Bugün hiç konuşmadık diyorum! Hiç. İyi misin? Bilmiyorum. Karnın ne durumda? Uyuyorsundur belki de. Eğer dışarıdaysan kalın giyinmişsindir umarım. Gerçi ince giyindiğini adım gibi biliyorum. Hava çok soğuk. Hastalanacaksın, biliyoruz. Hastalanmanı i
stemiyorum. Nazlı oluyorsun. Oluyormuşsun. Olsun. Ben seni her halinle seviyorum. Konuşmadığımız gerçeği bir türlü değişmiyor. Yazmadın bana. Yazmadın diyorum. Sen. “Sevgilim” demedin hiç. Yazmıyorsun da. Özledim çok. Seni özledim. Attığın mesajları. Günün nasıl geçti? Arkadaşlarınla mıydın yoksa evde internetin başında mı? Neredesin sen? Kimlerlesin? Ellerin soğuk gibi. Hissediyorum. “Sıkı giyin, sıkı giyin, sıkı giyin” defalarca dedim sana. Dinlemiyorsun ki. Dik kafalı. O değil de, “1 haftadır çalışıyorsun, dinlensene biraz.” diye mesaj atmam gerekiyorm
uş gibi hissediyorum. “Seni seviyorum sevgilim” diye mesaj atman gerekiyormuş gibi. Yolunda mı herşey? Bugün ne yaptığını söylemeyecek misin hala? Ben çok merak ediyorum. Anlatsana. Anlat diyorum, lütfen. Gelen mesaj yok. Telefonu sessize alıyorum, sen atmış ol da ben duymamış olayım diye. Ama baktığım da bir mesaj olsun diye. Sen atmış ol diye. Kontrol ediyorum, hiçbir yerden yazmamışsın. Yazmıyorsun da. Hala. Sen iyi misin gerçekten? Ben hiç iyi değilim. Herşey boktan. Sensizlik boktan. Yalnızlık boktan. Seninle 1 gün konuşmamak ölüm gibi. 1 gün tamamlanmadı bile, mesaj atsana. Gözlerim şiş. Benim de ellerim üşüyor. Makyajımı çıkartmadım hala, yüzüme bulaşmıştır belki. Bilmiyorum, bakmadım aynaya. Mesaj atarsın da cevap veremem diye kalkmadım yerimden. İçtim ben çok, özür dilerim. Haddinden fazla içtim ben, çok özür dilerim. Yetmedi, aynı şeyleri tekrar tekrar söyledim ben. Ben çok özür dilerim. Seni çok özledim ben Sensiz hayat çekilmiyor