ömrümün en güzel çağlarındayım, evimde müebbet yaşıyorum ben , gönlümün karakış dağlarındayım yolları bastonla aşıyorum ben, bu tercihim değil kaderim benim, rabbim bir dert vermiş yaşar giderim,isyankar değilim şükür ederim,asi olanlara şaşıyorum ben,kulağım duyuyo anlarım sözü,devreye sokarım şu bir çift gözü, insanlarda görünce oşaşkın yüzü,çaresiz başımı kaşıyorum ben,üzülürüm gül dalında solunca,üzülürüm birkul mahsun bakınca, birileri bzi gızgır alınca,sinirden ağlayıp coşuyorum ben,sizler bu dünyayı mutlu yaşarken,nice zorlukları birbir aşarken, yemyeşil kırlarda gezip koşarken,engelsiz yollarda düşüyorum ben, nebir dostum oldu ne vefalı yar,yüzüm hep gülerken kalbim kan ağlar,size mevsim bahar bana boran kar, mayıs sıcağında üşüyorum ben,kimi dünyayı gerçek görüyo,kimi bana inat kibir yürütüyo,bedenimi kızgın birkor bürüyo,ateşler içinde pişiyorum ben,ikincil sahısım engel olunca,dünya küskünümdür kafa yorunca,birdost gelip halim hatrım sorunca,kırk yerden yaramı deşiyorum ben,engelim ne suçum nede günahım,ne bir isyanım var nede eyvahım,inlesem semaya çıkardı ahım, bu yükü severek taşıyorum ben

İnsanlar dikenler arasındaki gülü görüp sevineceklerine, güller arasındaki dikeni görüp şikayet ederler

Taşı delen suyun gücü değil damlaların devamlılığıdır

Bir gülüş kadar içten bir gülüş kadar gerçeğim kim olduğum ne olduğum önemli değil kendimi ifade edebildiğim yerdeyim hayatın serüveni içinde kimseden fazla birşey beklemeyenlerdenim ve ben sevildiğim kadar değil sevebildiğim kadar değerliyim